hadi þimdi
bal damlasý gözlerine pusu kurmuþ
ilk günki sevinçleri kokunla bezeyip gönder bana
bu gün doðum günün yeniden doðayým
gün doðmadan ...
göksuyla seviþen yakamozlar ýslak ýslak
ölmeden...
güneþim olsun ufkuma doðsun gözlerin
dökülsün tüm yýldýzlar gayya çukuruna gömülsün
o mühür gözlerinle yeniden güleyim...
gülen gözlerinden ibaret bir ömür
her yaným dört duvar ardýna kapalý tüm kapýlar...
coðrafyamda açan güller ciçekler sen kokar
týka basa senle doluyum iliklerime kadar
iþte bu kadar sensizim ...
bir gülsen gamzelerinin çukurunda
yedi veren güller gibi sere serpeboy vereceðim
gülsen
gülen gözlerinde sapaðýnda güneþ gibi
yeniden doðacaðým...
göz bebeklerimde tuhaf bir telaþ
ellerim kör olmuþ sanki nasýlda þaþkýn
yollara saldým
deliler gibi seni özlemiþ gözlerimi görmedin mi...
yol boyunca kasým boyalý mahcup papatyalar
kasabalý çocuklar hep o þarkýyý bir aðýzdan söylüyorlar
senle
yeniden doðuyorum oysa mevsim sonbahar
gök yüzünde bilemediðim sarýmtýrak bir ahenk
bir seviþlik caným kalmýþ sev öpki öptüðün an oracýkta öleyim...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.