Saðanak, dinmeyi unutmuþ Yaðmurlar gibiydi Mutluluklarým Uykuya koþtuðumda Kesilirdi bir tek Çocuk kahkahalarým...
Oyuncaklarým vardý benim Deli divane sevdiðim En büyük hayalim Koca bir oyuncakçý dükkanýnda Yaþamaktý Ömrüm boyunca...
Bir çocukluðum vardý benim Zaman benden almadan önce Bilseydim çabucak biteceðini Durdururdum zamaný Rüyalarýma giren Yeþil orman perilerinin Sihirli deðnekleriyle...
Oysa þimdi; Öðrendim ki Dünya kocaman bir Oyuncakçý dükkaný Farketmeden biz oyuncak olmuþuz Kuklalar gibi Ýplere dolanmýþ hayatlarýmýz Büyümek sancýlý ve acý...
Esra TÜRKER - OYUNCAKSIZ OYUNLAR - Ýkibinonüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökyüzü Mızıkacısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.