Bulunmaz halimi arza kelime Bir gün fermanýmý verse elime Razýyým firavun denen zalime Yüzüm gülse bile gönlüm gülmüyor
Kanayan kalbimi taþtan sanýyor Yakýp da kül etti külüm yanýyor Dinmiyor yýllardýr içim kanýyor Yüzüm gülse bile gönlüm gülmüyor.
Kim sefa sürmekte lâle zarýnda Zerrece kýymetim yok nazarýnda Para etmez caným can pazarýnda Yüzüm gülse bile gönlüm gülmüyor
Her sözü bir hançer bakýþlarý ok Sevgisinden eser yok nazý pek çok Fermaným elinde sorgu sual yok Yüzüm gülse bile gönlüm gülmüyor
Aþk olmasa insan çekmez bu yükü Vade bitmeyince bitmez bu türkü Bahtým gülmeyince neyleyim kürkü Yüzüm gülse bile gönlüm gülmüyor
Gönlüm her dem vefasýz bir dilberde Ömrümce aðlamak varmýþ kaderde Çile bitmesine belki biter de Yüzüm gülse bile gönlüm gülmüyor. Osman Karaarslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmankaraarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.