“Nerden baþlasam bilmiyorum.” diyerek baþladýðým kaçýncý cümle bu bilmem… Ne desem, Tüm baþlangýçlar sersem… Dilediðin ne varsa önüne sersem, Kurallarýn, yine elzem yine elzem…
Yazmak kolaymýþ, söylemek zor. Dilimde pimi çekilmiþ bir bomba, Kelimeler kor… Hoþ mu deðil mi gel bir de bana sor; Söylenmemiþ her hece, yüreðimi týrmalýyor…
Susacaklarým var bundan sonra, Bir de þiirlerim… Dedim ya sevgilim, Ben seni, seninle güçlenen hayalimle sevdim. Düþer mi, düþmez mi bilmem gerçeðe; Olmayacak vuslatlara, hayalperest ilhamlarým var benim…
Git de diyemem, gel de… Cümlelerin, adýmlarýma kalýn, þeffaf bir perde, Dokunmak, sarýlmak, imkânsýz sözlerinin zelzelesinde… Hiç hoþ deðil deme! Hoþ gör, Býrak da þiirlerde dokunayým sana, hayalimle…
Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.