Nasreddin Hoca'yı Kim Sevmez

Günlerden birgün,Nasreddin Hoca
Çýkmýþ aðacýn,bir dalýna
Eline almýþ,keskin bir balta
Oturduðu o dala vurmaya

Oradan geçen kimsede ona;
Düþecen demiþ,þimdi Hoca’ya
Hoca da bakmýþ,ters ters adama
Yine de öpmüþ,yeri sonunda.

Madem ki demiþ,þimdi de bana
Ne zaman ölcem demiþ adama.

Ýþte bu bizim tatlý dilli,güler yüzlü
Aksakallý,Nasreddin Hocamýz.

Fýkrasýyla bizi hep gülüp geçiren
Kendini bilmiþlere,dersini veren
Þu yalan dünyayý,bize sevdiren
Nasreddin Hoca’yý kim sevmez.

Günlerden bir gün,Nasreddin Hoca
Gelmiþ gene bir fikir aklýna
Bir tasa koymuþ,yoðurtlu maya
Göle kaþýkla yoðurt çalmaya

Toplanmýþ herkes,birden oraya
Dalgaya almýþ,gülüp Hoca’ya
Hoca’da dönmüþ,gülüp etrafa
Yine de yapmýþ,iþi sonunda.

Bilirim bende,böyle tutmaz ya,
Günün birinde der,ya tutarsa.

Ýþte bu bizim tatlý dilli,güler yüzlü
Aksakallý Nasreddin Hocamýz,

Fýkrasýyla bizi hep gülüp geçiren
Kendini bilmiþlere,dersini veren
Þu yalan dünyayý,bize sevdiren
Nasreddin Hoca’yý kim sevmez...
Sosyal Medyada Paylaşın: