atışmanın şifreli sempatisi

çetin bir (k)aðýt
ürküyor kalemimim gölgesinden

bilgiyi satmanýn kurasýný çektirdi hayat
nefes nefese ahmaðým dedirtti kendime
ey bilmediðini bilen sarraf!
yalnýzlýðýn terfiyesi
atýþmanýn þifreli
(s)empatisi
de bana
özlüyorum
savrulan siyahi kaldýrýmlarý
önünden atýlan sofu ifasýnda

yazmak bir bileþke misali
tozlandýkça yorulur kurþuni yara
kimsenin bulmadýðýný
tüfek namlusunda bulurcasýna

þiarýný sakla mýsrasýnda
öldürürken inançlý bir kavgayý

bölünen kuytularýn karanlýðý sacýlýr
týrnaðýmýn arasýndaki topraða

hiç bahsetme!
hýrs yapan acemi þairler gibisin
’susan bilir’,bilen susar’

soðuða saklanan eylül nöbetlerinde
gizlerim seni sonsuz beynime

hasret kokusunu
hatýrlatmak kadar alýþtým sana
ekmek gibi taþýrým sevincimi
deli gibiyim

..
gezgin i mgeler...

Sosyal Medyada Paylaşın: