Sırtım Bahar
çok þakacýsýn
sepetteki elmalarý sen yiyemezsin
sarý fýrtýnalar duyar
bunca zaman aramadýðýmýzdan ürkerek
kaçabilirler bizden
duvar
duvar ve arkasýnda ne varsa yanký yapacak
hazýrlýklý ol
karýþ sus baðýr bir þeyler yap geliyorlar
çizmelerinden korkuyoruz ve sýcak ayaklarýndan
daha sýcak olmak için öldürecekler bizi
geliyorlar
lütfen yanýyormuþ gibi yap
tüm sessizlik adýna yemin et
inandýðýn bir þey adýna
kuru söz ve yaygarasýnýn temiz ürpertileri adýna
çok þakacýsýn
fakat
sepetteki elmalarý sen yiyemezsin
demiþken sýrtým bahar
bir gün birimiz ölüsüne dokunursa birinin
parmaklarýndan beynine sýçrayan kabus
artýk neler hissettiðini biliyor senin
saklama
sepetteki elmalarý sen yiyemezsin
basit bir mimik oysa çocuðun yüzü
gülümsüyor dalga geçiyor
dudak dudaða þarký söyleyen salyalarý
damlýyor köpeðin iþtahlý gölgesine
damlýyor ama
sepetteki elmalarý sen yiyemezsin
çok komik
aðzýmdan girip kulaðýmdan çýktýnýz
hayvanlar dolusu suda
sanki sen yokmuþsun gibi
söylenip durdum
oysa
sepetteki elmalarý sen yiyemezsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.