yüreðimce açýktý odamýn pencereleri
çok zamandýr kapatmadým hiç
yuvasýz kuþlar için
yuva olsun istedim hep
kýþ ayazý
ve yaðmurlara yenik düþmesindi
minik bedenleri
bir tek onlar terk etmemiþlerdi bizleri
kýsacýk ömürlerine sýðdýrýrlarken
yuvasýz kalmýþlýklarý
yaþamýn baþka bir rengiydi
bu nedenle
hep solgun gri renkleri
var oluþlarý sanki bir selam
ve bir elveda gibiydi
yokluðu en çok onlar bilirdi
ah aslýnda
ne hazindir hikayeleri
kalmaktýr vefa elbet
tüm ayrýlýklara inat
ve bedeli neyse ödenir
bir bir
sevgiler bir kuþun kanadýnda titreyiþler
zaman acýmasýz bir rüzgar
ne yazýk
hep bu nedenle yaþanýr ayrýlýklar
bu kasým ayazýnda yine
açýk kalan penceremde
hiç bitmeyen bir hüzündür iþte
hayat
/ penceremde kuþ hüzünleri /
hepsi bu ...