Ya Rab nedir ! Vatanýmýn üzerinde dönen bu bela.. Türk`ü, Türk`e kýrdýran, Müslümaný, müslümana düþman eden, Hangi, acýmasýz yalan ! Unutuldu mu, yoksa ? Tarihte yaþanýlanlar.. Yine mi ? Uyuyoruz þeytana !
Oysa, bizler kapatmýþtýk bu defterleri ! Barýþ ile imzalamýþtýk geleceði.. Bütün husumetleri kaldýrmýþtýk aradan, Birdik, tek idik hepimiz insandýk, Hepimiz vatanýn birer evladý, Cumhuriyetin neferleri..
Ne oldu da, þimdi bizlere ? Böylesine ayrý, gayrý tutar olduk, bizi bizden.. Kimler, çeler oldu aklýmýzý ? Kimler, düþman etti bizi kendimize ? Oysa ! Geçmiþtik hani, bu zorlu yollarý.. Kenetlenmiþtik birbirimize..
Yine mi ? Yapacaðýz ayný hatalarý.. Daðýtacak mýyýz ? Ocaklarý, barklarý.. Mavileri, yeþilleri, kýrmýzýya mý, boyayacaðýz ? Dökülecek mi, yine ?... Oluk oluk, kanlar ve de düþmanlar , Deryalara, denizlere.. Yazýlacak mý ? Bir tarih daha, ahir zamanda..
Gökbayrak, Albayrak ikiside bizim, Ikiside biziz.. Biz ki ! Yüreði mert, Gönlü merhamet, cesaret dolu, Vicdanlý, Orta Asya insanlarý.. Biz ki ! Yeryüzünde sulhun temsilcileri. Anadolu`nun emsalsiz kardeþ halklarý... Yaradýlaný hoþgörenleriz, Yaratandan ötürü.. Biz ki ! Iman ile harmanlamýþýz, bayraðýmýzý Bir tek Hakka kulluk etmiþiz.. Özümüz Asya, sözümüz Anadolu olmuþ.. Böyle aþmýþýz asýrlardýr bütün engelleri..
Geçmiþten anladýðým bir þeyler var, Ne zaman ki, Türk Türk `e , husumet eder, O vakit kopar, yeryüzünde kýyamet.. Önü alýnamaz o vakit, Dökülür kanlar, Söner ocaklar.. Sevinir düþmanlar.. Bölüþülür, parça parça, Uðruna þehit verilen topraklar.. Bilmem ! Bir daha, çýkar gelir mi ? Ufuktan ! Mavi gözlü, sarý saçlý, O, Muhteþem Adam !.. Bilmem ! Yetiþir mi, Hak ? Bir kez daha, imdadýmýza... Bilmem ! Yaradan gönderir mi ? Bir daha bize, seçmiþ olduðu bir kulunu.. Sönmeden Yurdumun üstünde tüten,
O ! " En son Ocak "...
Yazan: Gönül Cesli.. Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.