=GİZEMLİ ŞEBİNGÜLÜ / Müzeyyen KESKİN
Özünün dokusu, ol Muhammet’den;
Kanýmda ataðýn, sýr Þebingülü.
Gökkuþaðý gizem, sanki Cennet’den
Canýmda yataðýn, gir Þebingülü.
Ey yediverenim, bahar bakýþlým,
Ey bendine sýðmaz, selde akýþlým,
Her zaman yaðmurlu, þimþek çakýþlým..
Yanýmda otaðýn, sar Þebingülü.
Gülce dedin bülbül, ah-u zarýný,
Naðmeyle naklettin, nazlý yarini,
Bitirdin uðrunda, olan varýný..
Yönümde bir düðün, kur Þebingülü.
Deyiþlerin özge, candan konuþan,
Sevdiðinde, ’gülüm’ diye tanýþan,
Gönüllere sevda, sevdalar düþen..
Önümde Güldaðý’n var Þebingülü......
Keskin’ce çok yoðun, gör Þebingülü...
=
Amasyalý Keskin OZAN
Türkiye Sevdasý Kültür Sanat Danýþmaný
17 Ocak 2012, Çankaya / ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müzeyyen KESKİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.