orada her ne varsa iþte her þey orada oluyor
can’a yazarsýn
onun dýþýndaki bütün kadýnlara gider
ha o’mu O da gider
bilmek fezadýr çoðu zaman
arzdýr
aleni azýnlýklar gibi ürkektir
yaðmur sonrasý bir tenhayý kendine dolar
kokuya ve düþünceye düþer adý
misalden habersizdir ha
ayaklarý alýþýr harflerin hep onunla gelirler aklýma
közden kül seçen bir zattýr failim der ve geçersin geceyi
aðzýndaki cümle içine düþer
yüreðin duyma belirtisi
sýzý deðil mi
ayný kadehe dol diye ezdirmedim mi içimin üzümünü
vurmadým mý baðýmý, baðcýmý diyesin gelir
koþtuðum her yer de týrnaðý kýrýk harfler karþýlýyor beni
bir mananýn soluk renginde dudaklarýn
içli içli yadýrgýyorum gözlerini üþüyorum
bin telve yumaðýdýr oysa gözlerin
biliyorum görüyorum
sabahlarý gözlerinin altýndan bir geceyle çýkardý sokaða
ve ülkemin bütün þehirlerini kirpiklerinde saklardý
bir ben uðrayamazdým o þehirlere
sahi
saçlarýna sonbahar uðrar mýydý þaré
deðiþirken mevsimlerin
kirpiklerini bir bankta
bütün düþlerinle býraktýktan sonra
topuklarýnýn sana kýzdýðý olur muydu hiç
imamesi
incinen o harflerin ima ettiðin yer
birde
sürekliliði olmayan o tanrý
kesik hükümler
bir de gözlerin var þaré
hiçbir ülkenin görmediði bir devrim gibi
bakma öyle
yüzündeki gökten bahsediyorum
biliyorsun iþte
içine ruh akýtan bir neslin isyaný gibi
oysa ne çok ekþiyen düþ var ardýmýzda
hiç dönüp baktýn mý þaré
sýrt hatlarýný ezbere bildiðim o gitmelerinin
küfür kokan yanlarýný saklýyorum her gece
içliðimden
sýzmasýn diye
her harf arasýna kendir dolayýp
aðzýmý adýnla sýkmam
bir ikametgah sebebi deðil de ne
yok þaré bildiðin gibi deðil
ateþ olan bendim
hata da burada
ben kendimle oynadým
ve ben þimdi öyle yalnýzým ki þaré
bir þiþe yaðmur açsam bütün þehir ýslanacak
biliyorum
þimo