MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kudurma
Yinsani

Kudurma




Ýþte böyle; sükûta râm olursun.
Haykýrýp haykýrýp boþa kudurma!
Öyle kutsi yoldan geri kalýrsýn.
Yürü… Takýldýðýn taþa kudurma!

Söyle, hayat mýdýr seni bezdiren,
Gözlerinde cehennemi yüzdüren,
Gönüllü gönülsüz tespih dizdiren,
Gerçekler acýdýr, düþe kudurma!

Hüzün kaplar, gayen olur berhava.
Kalk üzülme, öksüz kalmaz bu dava.
Þeytaný avlarken dönersen ava;
Abdest al, namaz kýl, baþa kudurma!

Git baþýmdan, býrak artýk peþimi
Bilen bilir, ben bilmezem iþimi
Haydi götür bin bir arkadaþýmý
Kurunun yanýnda, yaþa kudurma!

Dünyevi’yim yolda kalmaz kervaným.
Kalýrsam kurtarýr, Rabb’e imaným.
Ey benim göz nurum, ben de insaným.
Düþtüðün kuyudan, Arþ’a kudurma!

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.