ÖLDÜĞÜM VAKİT

ÖLDÜÐÜM VAKÝT

Özde doðru sözde yalan Dünyamdan,
Göçtüðüm vakit.
Baþ ucum geçmiþim,Ayak ucum gelecek
Dediðim vakit.
Ne gereksizmiþ Yarap, Tüm isteklerim
Ruhum sadetine erdiði vakit.

Kimine huzurdur,Kimine zulüm,
Gizemli bir kapý,bedenim sürür
Ardýnda yaþanacaklarý söyle kim bilir?
Ruhumun bedenden göçtüðü vakit

Önce þu bedenim güzel yunacak
Sonra namazýmý kimler kýlacak
Bilmem musalla da kimler duracak
Ölüme yenik düþtüðüm vakit

Bedenim toprakla buluþtuðunda
Üzerime tahtalar dizildi o gün
Ayak ucuma gelindiðinde
Ruhum bu alemden giden olacak

Birkaç zaman eþ dost beni anacak
Göz yaþýnda bir tebbesüm kalacak
Bazen düþündürüp bazen yakacak
Ebede gittiðim yýlda bir vakit
NURAN ÖZTÜRK BENLÝ (Yalnýz vardiyam þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın: