Koyu karanlýktayým perdeler açýlmýyor Odamýn köþesinde bir sandýk bana bakar Ne yapsam da anladým gerçekten kaçýlmýyor Kapaðý aralasam görünen beni yakar Bile bile uzattým elimi kapaðýna Hazýrladým kendimi ayrýlýk sapaðýna.
Açýnca kapaðýný bir an tereddüt ettim Tuhaf bir koku sardý etrafýný odamýn Naftalin kokusuymuþ hemen üstümden attým Burnunu kýrýyormuþ tuhaf koku adamýn Hayalle gerçekleri anýnda birleþtirdi Geçmiþi bir ok gibi gönlüme yerleþtirdi.
Sanki her þey dün gibi canlanýrken gözüm de Aþkýn ince sýzýsý yüreðimi daðladý Bu nasýl bir aþk ise silinmedi izi de Beni geçmiþ baðlarla kuþatmayý saðladý Leke leke olmuþtu sandýða týkýlmaktan Bu görüntü kurtatdý yeniden yýkýlmaktan.
Lekeli bir aþk ile ömür geçmezdi zaten Bembeyaz bohçalarda saklandý zaman zaman Naftalin kokusuyla korunmuþtu da yiten Buna raðmen lekeler vermemiþlerdi aman Kapattým kapaðýný içime doldu neþe Perdeleri açarak el salladým güneþe.
Geçmiþ geçmiþte kalsýn geleceðe bakmalý Küf kokan hayallerse sandýklarda kalmalý Yeniden aþýk olup meþaleyi yakmalý . Sonunu düþünmeden o denize dalmalý Zaman öyle kýsa ki su gibi akýp gider Deðerini bilmezsen yaþam yalnýzlýk güder.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.