Benim sorunum ne dostum ? Belki de tek sorunum Gerçekten sevdiðim kýzlarýn Her zaman benden büyük oluþuydu. Sinsice yaklaþtým onlara Önce küçük sevimli arkadaþlarý oldum, Sonra yaþlarýn önemsiz olduðunu göstermeye çalýþtým Bakýþ açýlarý deðiþir ümidiyle. Etkiledim Bazýlarýnýn kalplerine girdim Mefisto halt etmiþ yanýmda… Ama en ufak hatada Býçaðý hepsi ayný yerden sapladýlar ! Buna raðmen içimdeki çocuk ölmemeye direniyor… Her seferinde bir býçak darbesi daha yiyor çünkü.. Ölü bir cana kim býçak sallar ki ? Ruhum ergen galiba… Her býçak darbesinden sonra Ýsyan edip ayný þeyi yapýyor nedensizce.. Yine buluyor aþýk olunacak kendinden büyük birini. Ýki yýl, beþ yýl ve hatta on beþ yýl Fazla yaþanmýþlýklar Demokles’in kýlýcý gibi bekliyor Ayný yerden deþmeye hazýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
buraktasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.