Cemresi yüreðimin çýlgýn buselerindir Mor bulutlar yaðdýrýr özlemin gözlerime Öyle þuh, öyle güzel, rüzgârýn öyle hafif Okþayýp melteminle al benden benliðimi Senliði giyineyim dokunmasýn ayrýlýk, Eritip seneleri varalým sonsuzluða.
Ruhumun son bestesi, gönlümün aþk falýsýn Ezel-ebed sevdalým, bayraðýmýn alýsýn Filizgen düþlerimsin, sen benim olmalýsýn Ýkimize bir mezar kazsýnlar o da yeter Kaderi alnýmýza yazsýnlar o da yeter Ay bakýþlý Manolyam, geçip gitti seneler.
*
Ýçimde çiçeklenir gülceleþen mevsimler, Bir hüzünkâr naðmeyi dizerken þiirime Öyle þuh, öyle güzel, rüzgârýn öyle hafif Girdabýnda zamanýn bulurum ellerini Yorgun gecelerimi orta yerden böl ve yak Mis gibi Itýrbanu, ay bakýþlý Manolya…
Rengin ateþ-i aþktýr, dokunduðun bahardýr Eþin benzerin yoktur, dermansýn bedenime Farzet gülüm af çýktý, günahtan olduk muaf Ýste caným vereyim, bitir gel sensizliði Kaldýr gayri aradan yýkýlsýn köhne firak Affet beni son defa, Itýrbanu, Manolya
Mustafa CEYLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
MustafaCeylan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.