sert bir güzgar esti eski zamanlardan buðday baþaklarýnýn üstünden boyun büktü rüzgara karþý eðdi boynunu sakladý içindeki, özü
bulutlar daðýlýyor öbek öbek rüzgardan sonra yaðmur yaðarsa sisli daðlara,düz ovalara muhtemeldir ardýndan gök kuþaðý
ve hüzünler daðýldý içimde dün’’e ait ne varsa
kimse sunamaz asla böyle bir þölen ne bir sahne,ne bir ekran yaðdý yaðmur dindi rüzgar yaðmur topraða karýþtý güneþ açtý iþte cennet kokusu topraðýn kokusu
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnıztepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.