Bana Aşkını Fısılda

Uzanmasýn ellerim yâr, ne çýkar?
Dol zifir karasý gecelerime.
Kehkeþaným,ýþýðým ol
Huzme huzme…
Köz sarmýþ yaralarýma merhem;
Uykum,sevincim ol sensizliðime.
Çal bir Ankara havasý;
Türküm ol
Aþkýn varoþlarýnda
Eþkýya kýlýklý med/cezirler abanýrken kuytularýma
Dilimden düþmeyen þarkým,
Ay kesiðim, güneþ yanýðým.
Ses verdiðinde martýlar
Dalga seslerinde bul beni.
Süzülüp kýyýlarýma
Bana aþkýný fýsýlda.


Kor bir alev gibi düþerse diline adým,
Hüzzam bir beste gibi nakarat nakarat.
Nuh tufanlarýnda,
Tutuklanmýþ bir hücrede
Ölümcül Habis bir ur misali…
Bir eylül aðrýsý vurmuþsa sol yanýna
Irgalanýp alaz alaz…
Baþýnda eserse kavak yelleri
Zor geldiðinde sancýlar;
Gözlerinde yaþ kurutursa aðýtlar,
Bana aþkýný fýsýlda.


Yorgun akþamlar avutuyorum kirpiklerimde,
Gözlerim uykuya küs.
Solgun güneþler sürerek sabahlarýma,
Alnýma kazýnmýþ derin izinle
Hicaz bir þarkýyý fýsýldar gibi...
Desem günah,
Sussam ihanet olur.



Avutarak kimsesizliðimin sesini
Hücrelerimde sensizliðin dikenleri,
Cemalini çiziyorum tuvalime.
Sükûtumda demleyerek
Susuyorum, susturuyorum
Sessizliðini gecenin,
Aksaný bozuk bir lisanla.
Kendine yabancý
Viran bir þehre varýyorum.
Ecnebi bir þehrin varoþlarýnda
Çýkmaz sokaklarýn birinden diðerine,
Sapaklar eskitiyorum labirentlerinde.
Ýbrahimî bir ateþle
Harran’ýn orta yerinde
Yanýyorum



Mevlüt GÖZDE
ANTAKYA
24 KASIM 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: