Ben birini görmüyordum, Oda beni görmüyordu, Ben birini özlemiyordum, Oda özlemiyordu, Ama ... Rüyalarým... Ama... Hayallerim... Hepsi 80 yaþlarýma kaldý... Gözlerimde tablosu var... Ruhumda hissi....
Anlatayým sana: Ahþap tan bir kulübede güneþ batmak üzere, Gök kýrmýzýya özenmiþ, Çiçekli perdelerin arasýndan ,Mavinin üzerinde ki buluþmayý izlerken ; masada bir mum, iki de el ,elele... Hatýrladýnmý o tabloyu sende...
Bazen umudlar yaratýrsýn hayat ve sen içinde devam ederken yaþama...
Bazen belki dersin belkiii...yaaaa allahým yazdýysa...ölmeden huzura kavuþmayý,gözlerinde aþkla buluþmayý,yanaklarýmda kýrmýzýyý alý...belkiii de olsa...belkiiii...iþte...can çýkana...ruhum ayný tabloda...
D.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek Ankara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.