UNUTULMUYOR Kİ

Yaðmurun toprakta býraktýðý koku
Giderken yüreðime ektiðin korku
Boy verdi zamanla içimde
Aðlamalar çare deðil biliyorum
Ama insan kendini tutamýyor ki...
Her an sensizliðime yanýyorum
Güne sýmsýcak hayalinle uyanýyorum.
Dönme ihtimalin bile yok biliyorum
Ama insan umutsuzda yaþayamýyor ki...
Kendi kendime anlattýðým masallarý
Dizimde özenle uyuttuðum tasalarýmý
Söyleye söyleye kendiminde inandýðý
O saf çocukça yalanlarý
Sabrýmýn çocuk bahçesinde büyütüyorum.
Öyle zamanlar oluyor ki
Unutulduðumu bile unutuyorum.
Ýçimde aç gözlü bi sevda
Belirsiz bir hayalin uçurumunda duruyorum.
Dalmýþken seyre anýlarýn güzel günlerini
Kendimi bambaþka bir sevdanýn
baþköþesine kurulmuþ buluyorum.
Sil baþtan sevebilir mi insan
Yok sayabilirmi geçmiþini
Çýrpýnýþlarým, dididinmelerim beyhude
Yaþananlar da öyle kolay unutulmuyor ki...
Sosyal Medyada Paylaşın: