//Bu gün yirmi dört kasým yine baþlar tacýsýn!
Gönlümüzün sultaný cehalet ilacýsýn//
Farketmez senin için ne kasaba ne þehir
Iþýk saçýp etrafa karanlýðý delersin
Deðeri ölçülmeyen ey kýymetli cevahir
En nadide gülleri yetiþtirmek dilersin
Emek verince elbet altýn olur bakýrlar
Elvan elvan açarak çiçeklenir bozkýrlar
Cývýl cývýl ötüþen kuþlarla dolar kýrlar
Ýlim irfan saçarken mutlulukla dolarsýn
Sen ressamsýn elinde fýrça ve renk renk boya
Sen hattatsýn yazarsýn çizersin oya oya
Sen bestekarsýn çalýp söylersin doya doya
Hep verir alamazsan üzüntüden solarsýn
Minicik yavrulara gülen sevimli yüzsün
Yüreðin þefkat dolu sevgiyle bakan gözsün
Caným öðretmenim sen, yanýp sönmeyen közsün
NÝL diyor ki inþallah ömür boyu gülersin
NÝLÜFER SARP
KASIM 2010