ESKİCİ

El yazmalarý
Baþ baðlamalarý
Zülfünün teli
Söðüdün dalý
Turnanýn göçü
Aþýðýn çilesi
Türkünün tadý

Nerde eski Türk filmleri
Sonu mutlu biten aþk hikayeleri
Birbirine düþkün mutlu ama fakir mahalleli
Aralarýnda para toplayýp hasta kýzý tedavi ettirirlerdi...

Tabi sadece filmlerde kaldý
Þimdi sahte hastalýklarla,
gerçek paralar toplanýyor
Acil servis önlerinde...

Hiç bir þeyde tat kalmamýþ...
Bende bile...

Kendimi denedim artýk eskisi biri güzel deðil elyazým...
Sonra düþündüm neden diye, buldum sonunda...
O kadar uzun zaman olmuþ ki, birine
Kendi ellerimde tuttuðum kurþun kalemle
Kokulu bir mektup yazmayalý...
Artýk hepimizin bir klavyesi var
Bizi birbirimize bu baðlýyor...

O kadar uzun zaman olmuþ ki
Klavyenin dýþýnda el yazýsý yazmamýþým
El yazmalarý aklýma nereden geldi sanýyorsun?

Çok hastayým, hasta olduðum her zaman gibi
Yine çok mahsunlaþtým...
Aðladým, inledim, sýzladým

Eskileri yadettim...
Yadederken aklýmýn ucundan sen geçtin...
Sevgilim, seni de özledim...

Sibel

Sosyal Medyada Paylaşın: