yorgun o taþralý martý
kanatlarýnýn ucunda göksuyla seviþen ay ýþýðý
ardýnda kuzeyli bir avuç yýdýz
güneyden klikyalý gök yüzüne pervasýzca serilmiþ
kapkara kesilmiþ ölü yýldýzlar misali...
aþka söz verdim
gitmek ölmek kadar kolay deðil kalmak zor...
hicretim bendeki senden kendime
ben muhacirim gittiðim sonu bilinmedik yollarda
ayak sesin kadar ýraðým...
bu bir davet deðil
bir adým ardýndayým kapýnda köleyim...
ait olduðum ne varsa
kim varsa vesayetine sýðýndým vazgeçtim velayetinden...
gözlerime ýslak yangýnlar çektim
geçtiðim her kenti yakýp yýktýmda geçtim
dönecek bir yön mekan yok
durup dinlenecek bir yapraklýk gölge yok...
kelebek kanadýna sevinçler resmedip
cennete baþýn dik anlýn açýk gitmek istiyorsan
zor deðil
gel senli düþlerime kýrk yýllýk dost gibi
dudaklarýmý mühürleyen o ilk kadim yemin gibi...
eðil avuclarýmda titreyen duasý çalýnmýþ çýplak aminleri
solgun yanaklarýndan usulca öp hellalliðin dudaklarýnýn sýcaklýðý olsun...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.