SÖYLENİR Mİ?

her letafete þair dedim,dedim de;
kandýrdýlar beni, þairlere aldandým
akþamlara intizar edip dilimi küfrüne buladým..
kaderi suçlu çýkardýlar,kendimi akladým,
bazýlarýný kaale almasam da çoðunu adam sandým
zaman sonra kararýp kirlendiðimi anladým...
mutluluk bizden uzak dediler, onu uzaklarda aradým...

her þair, sýrf yazarak; efsunlamadý sözleri
gözlerin kadar yaralamadý; inan, bizleri..

yola revan olduk bir hanüman uðruna
çevirdi her gelen beni kendi yoluna
inanmayý istedim hep görüp duyduklarýma
aða babalarý örnek diye çýkardýlar karþýma
paran pulun yoksa yaþama öl dediler sonra
gördüm ki hak bir; haklýlýk iki parça,paramparça
ziynetin yoksa kýymetini sorgulama hatýrlarda...

her dil aþikar demese de bu söylediklerimi
bir ben bilirim ardýna bakmadan dönüp gidiþlerini...

çok yoruldum ve yýldým dünlerin yaþamýndan
yarýna çýkacak bu günlerin dün oluþlarýndan
iyi gün dostlarýnýn dar günümde kayboluþlarýndan
zamana býrak diyenlerin zamanýmý savuruþlarýndan
devrana kahpe diyenlerin,kahpece sýrtýmdan vuruþlarýndan,
herkes yediðinden ikram eder lerin zehir tutuþlarýndan
þu yorgun ayaklarýn yine de dostluða çýrpýnýþlarýndan...

her can belli etmez ilk kademde ne adem olduðunu
söylenir mi acep, bu canýn ne umup ta ne bulduðunu...
Sosyal Medyada Paylaşın: