Bilmem hangi zamanlardan geliyordum Bilinmeyen topraklara sürgünlüðümle Kara vagonlarda bakýþlarým bir delikten güneþin küçüklüðüne Küçük bedenime sýðmayan o derin süngü yaralarýný hissediyorum
Yanýk kokusu geliyor ,bozkýr yangýný.. Bedenimizin üzerindeki ateþ parçalarýndan her yan.. Kuþlar ötüyor gözyaþlarýný yaðmur diye akýtýyor üstü.. Hayvanlarýn çýðlýklarýna ,insanlarýn suskunluðu eklenir gece haykýrýr
Sürgünde insanlar, sürülmüþtü oradan önce insanlýk Yayan gidiyordu ardýna bakacak bile cesareti yokmuþ gibi Yanýyordu insanlar ,saðýr ve dilsize dönmüþtü insanlýk Hayvanlarýn çýðlýklarý insanlýða ders ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cem savaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.