Hala duruyorsam o dik uçurumlarda Hiç korkmuyorum, korku öldürmez bizi Rüzgârýn yukarý üfürdüðü ayný dalgalanmalar On yerinden çatlamýþ toprak Gece yarýsýnda düþmüþ yarým ay bildirisi
Kanatlarým var, birazdan taçlanacaðým ben de Bulutlardan yaðmur çekmeyi bilen O kopkoyu mavilik Gözkapaðýmdan akan altýn teller Yeniden kendi yansýmasýna dönmek isteyen Zeytin aðaçlarý gibi
Oradan görüyorum kapýya geliyorlar O sarp kayalýklardan binlerce su kuþu ve ýrmaklar.
Yüzümü tut lika avuçlarýn terlediðinde Az biraz ýþýk lazým Az biraz nefes...
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.