“Her Yolculuk Bir Hayalin Peþinden Gitmek Deðil midir?”
Yürüyorum; bir yolun tozlanmýþ izlerinde, Ardýmda bir maziyi yakarak yürüyorum, Yepyeni bir umudun yemyeþil gözlerinde, Bir sevda hayaline bakarak yürüyorum.
Üzülecek ne varsa býraktým en derine, Yalan ve riyalarýn bulaþmadým kirine, Tüm acýlara inat gözümden yaþ yerine, Ümit pýrýltýlarý dökerek yürüyorum.
Tutunup bir ucundan hilalin kuyruðuna, “Artýk orda dur” dedim nefsimin buyruðuna, Göklere yaren olan daðlarýn doruðuna, Sessiz bir þimþek gibi çakarak yürüyorum.
Bugünden geleceðe bir gökkuþaðý serdim, Unuttum tüm geçmiþi sanki huzura erdim, Açtým gönül kapýmý, hüzünlere yol verdim, Ruhumdan hicranlarý sökerek yürüyorum.
Bu isimsiz yollarýn ben meczup bir garibi, Hangi yönde bilemem, ömrümün aþk nasibi, Gecede dilek olmuþ, kayan bir yýldýz gibi, Düþlerimin içine akarak yürüyorum.