Aþký topraða ver dað taþ yeþerir
Anaçtýr þü dünya, dehr-i kâmile
Havva’nýn hûyuyla çöller aþerir
Yaratýlýþ aklý, tutkun cemîle
.
Yakmaya demlenen âteþ adýna
Kulluk ve tanrýlýk dendi adýna
Âþýkta ermeye, aþk muradýna
Uzaktan göründü artýk kâfile
Salýnýr günahta ya, içim gitti
Râzýyým herþeye, yâr içtim gitti
Diyete ödünçtüm, râyiçtim gitti
Olmaya mý dursun þerhi hâile
Teni ibriþimden ip; çilelenmiþ
Sürgünlere düçar gül çilelenmiþ
Hesap kitap altýn, çil çil elenmiþ
Bu iþin saflýðý götürmez hîle
Miskinliðe sinip yaygýnlaþan mý
Dilde duâ ile yaygýnlaþan mý
Heyhât yoksa nûrun saygýnla þân mý
Cennet firârîsi eren menzile
.
Yoksul’un vuslatý düþer alplere
Ayrýlan pay da düþer kalplere
Câný zerk ederken bir bir celplere
Ululuk hassýnda, vermez; nâfile
Devam ede gider böyle silsile
..
Ýlk dörtlükteki ikinci satýr Erol URAZ üstadýmýn uyarýsý üzerine
tavsiyesi doðrultusunda deðiþtirilmiþtir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.