YOL BİLEMEZEM....
Sarýldý küllü vücudum beyaz bir kefene
Onca kurdun kuþun içinde ben dil bilmezem
Hayata yok imiþ gelemeyen bu tufana
Onca kurdun kuþun içinde ben kul bilmezem
Kaçar oldum kaderleþen þu ince çizgide
Bedeller ödedim aðýtlaþan her ezgide
Kazdýðýmý çukura düþtüm doðru sezgide
Onca kurdun kuþun içinde ben yol bilmezem
Yüze güldüklerim asýldý kirpik ucuma
Nefsi tayý gelip otururken yamacýma
Er gibi erin eli deðemedi bu acýma
Onca kurdun kuþun içinde ben hal bilmezem
Kâðýt kalemin marifeti ile çaðladým
Kelamý kederle dizip baþýnda aðladým
Aç gözün ekmeðini de, elimle yaðladým
Onca kurdun kuþun içinde ben bal bilmezem
Körelen bedenim gitmiþ herkesin hoþuna
Demezler gönül ihtiyar gelmiþ kýrk beþine
Onca emeðim ele tüymüþ boþu boþuna
Onca kurdun kuþun içinde ben el bilmezem
Zaralýyým özü dara çekip durmaktayým
Hedefim belidir doðruya da varmaktayým
Hakkýmý haksýzda elbet ki sormaktayým
Onca kurdun kuþun için ben lal bilmezem
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.