Neden özlem duyduklarým uzak olmak zorunda, Dertler, sýkýntýlar hep yaný baþýmda. Dostlar, arkadaþlar ise, karlý daðlar ardýnda Yalnýzlýk daha öncelerde Bu kadar acý vermezdi bana. Yýldýzlar fener olurdu, mýsralara. Gündüz olduðunda, Yalandan gülümserdim hayata. Gece olduðunda ise, Kelimeler iner defter aralarýna. Keþke diyorum bazen küçüklüðüme dönebilsem aslýnda Hani konuþmayý bile bilmediðim zamana, Asýl o zaman anlatabiliyormuþum, derdimi Þimdi varýyorum farkýna. Konuþmayý öðrendimde ne fark etti ki? Ne anlatabiliyorum, Ne de anlaþýlabiliyorum. Verebilsem bir dilsize kelimeleri O da bana verse dilsizliðini, Adaleti saðlamýþ olurduk, aramýzda... Sosyal Medyada Paylaşın:
AntikAyna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.