Biliyor musun abi Ben deli bir çýðlýðým yýldýzlar ortasýnda Ve firari bir düþüm kalabalýk yalnýzlýklar arasýnda Adýmý bilmez burada yaþayanlar Tanýyanlarda garip diye seslenirler bana
Biliyor musun abi Hayata gülümsemeye baþladýðým ilk an Hüsranlar sardý gözlerimi Hüzünler gökyüzünü kapladý bulutlarýyla Ve umut denen gemiye binmeden daha Zalimler býraktýlar umutsuzluklar ortasýnda
Sonra abi Sonrasýnda þimdiler girdi hayatýma Kimi zaman Sokak baþlarýnda asýlan sevdalarla kaldým baþ baþa Kimi zaman Ýþten çýkarýlan düþleri topladým kaldýrýmlardan Ezilenleri ayýkladým,saðlam olanlarý sarmaya çalýþtým gözyaþlarýmla Olmadý abi Olmadý yapamadým Gözlerim gördükçe gözlerimi köreltmek istedim Ellerim dokundukça Bütün tutkularýný kýrmak istedim Ölmek istedim abi Öldürmek istedim kendimi kuytularda Onada cesaret edemedim
Evet haklýsýn abi Ben beceriksizim Evet abi Seninde dediðin gibi ben deliyim Kýzma ama bir þeyi iyi bilirim Oda bu caný emanet verene Ýhanet etmemesini
Mehmet AKüzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.