Bakýrköy Meydaný’nda ýssýz sessiz bir gece Zaman gece yarýsý diyor saat kulesi Yaðmurlar damla damla ýslarken ikimizi Havayý sallýyordu aþkýn yorgun nefesi Yeniden yazýyorduk senle kaderimizi
Bakýrköy Meydaný’nda ýssýz sessiz bir gece Dað gibi ince aðrý oturdu sol yanýma Boðazýmsa kekremsi acýlar yutuyordu Ellerin soðukluðu dokundukça kanýma Nefesin ýslanmýþ bir þiir kurutuyordu
Bakýrköy Meydaný’nda ýssýz sessiz bir gece Mahcup bakýþlarýný kaldýrmýyordun yerden Gözlerinse bu gece bambaþka bir renkteydi Ben boþluða yürürken sen üzgündün kederden Gece, yaðmur sesiyle bir baþka ahenkteydi
Bakýrköy Meydaný’nda ýssýz sessiz bir gece Son otobüs de kalktý, hava ýslak ve serin Dudaklar titriyordu bulutlanýrken yüzün Sokak lambalarýnda erir pervanelerin Yüreðin ortasýna otað kurmuþtu hüzün
Bakýrköy Meydaný’nda ýssýz sessiz bir gece Bedenin benimleydi kalbin yoktu durakta Belli ki yüreðinde aþk bitti ben tükendim Bu gece ay merakta koca þehir merakta Sen ayrýlýp gidendin ben gözyaþý dökendim
19.11.2013/Ýstanbul
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.