ÇOCUKLUĞUMUN MASAL KÖYLERİ

Görmeyen ne bilsin kýþý, baharý?
Köyümün güneþi doðardý erken
Efkârým baðlardý sarý dastarý
Güneþin baðrýnda alev biçerken!

Büküle doðrula ter döken alay
Öderdi ödüncü zor ya da kolay
Gelinlik kýzlarýn hayâli halay
Çekerdi testiden yâri içerken.

Elinde çapasý, sýrtta bebesi;
Ekini, bostaný, baðý, bahçesi…
Erine bel vermek, tek düþüncesi
Ýþini seçmezdi eþin seçerken.

Öküzle, atlarla dedem bir zaman
Düvenle dönerek döverdi harman
Savrulur yabayla çeç ile saman
Yýldýzlar geceden güne geçerken.

Tütünün vurgunu, heyecanlarý
Toplardýk sabaha kýrýlanlarý
Çýnlardý uykulu koyun çanlarý
Rüyalar evine yorgun uçarken.

Nur yüzlü ninemin elleri nasýr
Kuþaðý bereket tam dokuz asýr
Sürttüðü masallar O’na münhasýr
Maniler düzerdi lâfý açarken.

Soðan acý y/emek; kader avanta!
Yamalý bodiye, çaputtan çanta
Lastik pabuçlarla koþtuk hayata
Alenen okulu kýrýp kaçarken!

Dambaþa kar yaðar, yaðmur mýrýldar
Saçaklar gýcýrdar, kapýlar çarpar
Aðaçla uluyan, aðlayan rüzgâr
Salardý gizeme ateþ ölçerken!

Sazlarý kucaklar söz kucak kucak
Cezveye serilir közler çabucak
Bu mutlu anlarýn þahidi ocak
Bacada dem tutar isi sürçerken

Varsýlý, yoksulu sürmez yokuþa
Doldurup heybeye çýkar temaþa
Kendine, devlete ve kurda kuþa
Buðdayý topraða, taþa saçarken.

Karnýnda umudun öbür senesi
Beslerdi yokluðu fakirhanesi
Ýsyan da etmedi hiçbir tanesi
Vakarla dünyaya konup göçerken!

Onlar has, onlar saf, onlar apaktý.
Topraðý bahtýma miras býraktý
Zamane, nedense, hep üvey baktý!
Yurduna sevdalý, bunca duçarken!

Duayla… Rahmetle… Her dem hatýrla
Onlar ki; ruhumu kaplamýþ sýrla!
Nasýl anlatýrým birkaç satýrla?
Aðýzlar mühürlü, diller naçarken!

09.11.2013 08.57
Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: