"Onu ilk , bir dostun iþyerinin açýlýþýnda tanýdým Babayiðit bir kadýndý Hani kodum mu oturtan cinsten Aylar sonra da hasta olduðunu duydum Meret onu yiyordu içten içten En son hastane ziyaretinde gördüm onu Erimiþ yok olmuþtu gerçekten 27 Temmuz sabahý ecel elinden tutup Onu almýþtý bizden"…
Sen þimdi gittin mi Rojin gittin mi Ak yeleli bir ecelin atýna binip Bizleri sensiz býrakýp yittin mi Söyle bana orada yýldýzlar gökteki kadar parlak mý Yoksa zifiri karanlýklarda mýsýn Aydýnlýðýn mý ýþýtýyor yoksa yürüdüðün yollarý Söyle Rojin söyle Neden görmüyorsun sana özlemle uzanan kollarý Neden uzak tutuyorsun bu kadar yollarý… Hiç özlemiyor musun öksüz býraktýðýn meydanlarý Sesin kýsýlýrcasýna haykýrdýðýn sloganlarý… Bak aðlýyorlar ardýndan özgürlüðün çocuklarý… Mümkün deðil mi mümkün olsun ne olur Gerçekleþtir mucizeyi Gel aramýza sevindir dostlarý Sevindir meydanda yoldaþlarý… Dön gel Rojin dön gel Sesin karýþsýn sesimize Ýnletelim meydanlarý Yine korkutalým yüreðimizle memlekete korku salan cellatlarý… Kazým DOÐAN 15.11.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.