BENİM KÖYÜM
Þavký düþmüþ yeryüzüne iremin,
Uzaktan baktýðým yer benim köyüm,
Dermaný sendedir benim yaramýn,
Lokmanýmsýn merhem sür benim köyüm.
Senden uzaktayým seneler oldu,
Her gün ah çekmekten gül benzim soldu
Hasretin sineme dert olup doldu,
Gurbet el üstüme tor benim köyüm.
Baktým çiçek açmýþ kirazýn, kaysýn,
De hele Aðrý’dan beni kim duysun,
Bülbülün ses verip kekliðe uysun,
Gayri eylemesin zar benim köyüm.
Senden uzak kalmak gitmez mi güce,
Yanar mý ocaklar tüter mi baca,
Hasret alevlendi yine bu gece,
Yanar için için kor benim köyüm.
Senin hasretini yaþarým burdan,
Sümbüller, navruzlar toplardýk kýrdan,
Seyran gediðinden, sýratapurdan,
A gözden de haber ver benim köyüm.
Sakladýn baðrýnda caný cananý,
Býrakmadýn senin için yananý,
Geçen gün baðrýna bastýn Kenan’ý,
Geçmiþten de acým var benim köyüm.
Çocukluðum geçti daðda düzünde,
Yürüyorum Koralý’nýn izinde,
Sana bulunur mu þu yer yüzünde?
Aþýk Metin gibi yar benim köyüm
18.11.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.