Gözlerden akan, iki damla yaþ gibi. Ayak altýnda, kalmýþ ufak taþ gibi. Vucudu yok olmuþ kuru bir baþ gibi Bende þimdi,kimsesiz ve çok yalnýzým...
Boz bulanýk, akýp giden seller gibi. Sararýp solan,hep gonca güller gibi. Bakýma muhtaç,garip yetimler gibi. Bende þimdi kimsesiz ve çok yalnýzým...
Bir fatihaya, muhtaç ölüler gibi. Daðda çobansýz kalmýþ sürüler gibi. Baþýný taþa, çalan deliler gibi. Bende þimdi, kimsesiz ve çok yalnýzým...
TAÞGIN,ým sulara,muhtaç çöller gibi. Baykuþ tünemiþ, virane köyler gibi. Harabe niçe,içi boþ evler gibi. Bende þimdi, kimsesiz ve çok yalnýzým... H.S:12
Zekeriya TAÞGIN 18/11/2013 Þiir’in ilk kaleme alýnýðý Tarih:19/10/1989
Sosyal Medyada Paylaşın:
zkrytsgn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.