BİR DEMET HUZME

ARUZLA BÝR SONE DENEMESÝ....

Hýrçýn gecenin rüzgarý, yalnýzlýða çýðlýk
Ay yýldýzý yutmuþ gibi göklere hükümran
Bir kara bulut örttü ayýn þavkýný, hüsran!
Bir huzme diler, yok ! Oda soðuk ve karanlýk

Bitmez geceler, yastýða küskün baþý yazýk
Zindanlara dönmüþ ruhunun kandili sönük
Tüm söylenecek sözleri bitmiþ bu hayat yük
Gözlerde hüzün sevda, umutlar bitik artýk

Ýçten içe her gün yanýyor, geldi ya firkat
Gün doðsa sabah olsa deðiþmez, hani vuslat
Özlemle geçer günleri lakin kalmadý mecal

Sönmez bu ateþ belli külleri elbet de savurmaz
Dertlerle yaþar gün gece kimseye duyurmaz
Susmuþ zamanýn tanrýsý, gülmez inan cemal

mef’ û lü /me fâ î lü / me fâ î lü / fe û lün


Sosyal Medyada Paylaşın: