GÖR EMEKLİNİN HALİNİ DE İBRET AL!

Bu benim gerçek hayat öykümdür
Yalan deðil,hakikat, tamamý yaþanmýþ,
Ve halen yaþanmaktadýr.
Yýl bin dokuz yüz elli dörtte,
Dünyaya gelmiþim, hem de bir köyde.
Ýlkokul,ortaokoul,lise, ünüversite derken,
Sonunda ben de girdim mesleðe.
Kars ili, Göle Ýlçesi’nin Samandöken Köyü’,
Ýlk görev yerim oldu, baþladým iþe.
Adým öðretmen, iþm eðitmek,
Öðrendiklerimi çocuklara öðretmek.
Oradan atandým Isparta Ýli’,
Görenler sanýr ki; bu adam deli.
Oradan atýldým taa Tunceliye,
Baþladým, yine döndü baþým deliye.
Üç yýl Gömemiþ Köyü’nde didin ha çalýþ,
Bilmediðin bu yöreye alýþ ha alýþ.
Zaman doldu, geldim Ýli’m Manisa’ya,
Orada rahatým iyi olur nasýlsa.
Üç yýlýmý Demirci, Ahmetler’de geçirdim,
Hoþ o köyden de Ören Köyü’ ne itildim.
Onbir yýl bu köyde neler yaþadým, neler,
Onu bir ben bilirim, birde geceler.
Bir gün tayin edildim Ýlçemiz Demirci’ye,
Elbette kapýldým büyük sevince.
Son on yýlýmý bu ilçede geçirdim,
Bu yýl 19 Temmuz 2007’de görevimi bitirdim.
Emeklilikten aldým kýrkbin ikramiye,
Haným dedi; biz de girelim kendimize ait bir eve.
Yýllarca kira vermekten inim inim inledim,
Nihayet bir daire (ev) almaya karar verdim.
Dostlarýmýn hiç biri dönüp bana bakmadý,
Çevirdiðim musluklardan bir damla su akmadý.
Artýk bundan sonra var ya büsbütün yandým,
Ne vardý sanki; her söze kandým.
Borç olarak kalan parayý emekli maaþýmla,
Ödemem mümkün deðill, bana çok yazýk.
Emekliliðin sonu hüsran, kocaman kazýk.
Baþýmda sað memesi alýnmýþ kanser hastasý kadýn,
Öte yanda üniversite okuyan iki genç adam.
Borçlarý mý ödemeli, ev mi geçindirmeli?
Çocuk mu okutmalý, hanýmý mý tedavi ettirmeli?
Þaþtým kaldým dostlarým, canýma mý kýyayým?
Bilmiyorum ne yapayým, bana bir yol söyleyin.
Yirmi bin y.t.l. küçük bir para belki diyeceksiniz,
Ama bizim gibi adama çok büyük para.
Ýþte görün, okuyun emeklinin halini,
Hiç bir zaman doðrultamaz belini.
Yirmi yedi yýl memlekete hizmet et,
Aldýðýn ikramiye bir ev(daire) almasýn.
Her þeyin ipotekli, her þeyin rehin,
Ýçin yansa bile dýþarýn (zoraki) serin.
Benim hayat öykümü okuyupta,
Düþünen dostlara sonsuz teþekkür ederim,
Bu konu ile ilgili yorum ve mesajlar beklerim.
þükrü DOÐRUYOL
ZARÝFE 2007



Sosyal Medyada Paylaşın: