kayıp kürtçe'm

Diyorlarki niye kürtçe konuþmuyorsun.
nerden bileceksin cigeramýn?
o benim iþkence hücrelerinde suspusluðum,
o benim zulüm döþeðinde kusmuþluðum.
Her kelimesinin tercümesi çýðlýk
her cümlesinin sonu ölüm...
ve her öznesi fail meçhul olduðunu...

Geriye dönüþü olmayan munzur’a boyanýr yoksulluðum.
kuþanmýþ yaþlar biriktirir analarýn yürek den(i)zine.
Ve çýkýlmaz sokaklarda yoklanýr iki isimli kayýplarý..
Elektriðe vurulmuþ duygular beslerim
Barbarca gülüþmelerin kucaðýnda...
Sonrasýnda serseri intiharlara dalarým.
Dili tutulmuþ zindanlarda çýðlýk çýðlýða
yankýlanan yabancý bir senfonide...

belki Diyarbakýr gibi cinnet geçirmiþ
acýlarla diken diken olmuþum.
belki Diyarbakýr soluklu acý çekiþmenin
sessizliðe kararmasýdýr kürtçe’m....

bakýþlarýmýn kayalýklarýnda
eþkiyaca hislerim nefes nefese kudururken .
topraðýna terkedildiðim
tutsak vatanýmda saklarlar beni...

analarýn sürgün yemiþ gözlerinde
gezinip dururum öylece ...
kaybulup giderim günlerden cumartesi kuyruðuna.
gecelerinin suskunluðunda
yazýsý silinmiþ bir kayýp ilanýnda...
Ve kürtçe aðýtlar beslerim ,
yitirilmiþ heye(c)anlarýn tipsiz mahpuslarýnda..








Sosyal Medyada Paylaşın: