USTA

Sözün serinliðinde birlik bildi kendini
Bir þiir okudu diye dört duvar oldu bedeni
Notalar ýslak gecenin eþliðin de
Yokluðun kimsesi sen oldun herkese
Fikrim yorgun rüzgarýn dili kaçak usta...

Vatan düne kadar masallara tutsaktý
Vakti geçmiþ annenim namaz telaþlarý
Vuslat çekse tutar hasat vakti dallarý
Zulüm ihaneti söyler toprak analarý
Tozlu raflarda hazýrdý Tarihi kaldýrmak usta...

Sessizliðin yolunda zaman insaný yorar
Kaldýrýmýn törpülenmiþ yüzü þehri yaralar
Bu zülümün tekrarý olsa sütten kesilir analar
Zalimi dize getirmek zor gülümsetir omuzlar
Toprak koksa yaðmur önce ýslatýr bedeni usta...

Dik durmayý senden öðrendik bu gün burada
Dümeni terk etmek olur mu hainlerin karþýsýnda
Saða sola yalpalayan imansýz,þuursuz vakitsiz an
Kolaydý cenneti duvarlar arkasýnda gizlemek
Zalimlere yavuz mazluma yunus oldun her zaman
Yelesi savrulur özgürdür bu sancak usta...

Þiirde liderleri yok saymak þaire yakýþmaz
Ateþ sönse,kül savrulmuþ,his yok sayýlmaz
El ayak baðlýysa,yürek aþk’a kavuþmaz
Tarih yazan yiðitler ölümden korkmaz
Bin yýllýk tarihi mazimizi sen þaha kaldýrdýn usta...

Ah etme türkülere,tükenir mi yýllar
Çöl bereketini inkar edenden
Yolu kesen,yýkýp geçen haramilerden korkma
Rüyalar içinde gözyaþý dolsa
Gem vurulmuþ kýsrak,dursa bile
Kefenle çýktýk biz bu yola,tabutla geri döneriz
Asla dönmeyi düþünmeyen yiðit erleriz
Medeniyet kokan bu vatan özgürdür be usta...
Sosyal Medyada Paylaşın: