ŞAH'A KALKTI GÖNLÜM
ÞAH’A KALKTI GÖNLÜM
Yaralarým kanýyor, gönül atým kalktý Þah’a
Serzeniþi var, Yaratana
Öyle kýrýk, öyle yaralý ki yürek
Tamiri mümkün deðil, ürkek mi ürkek
Af etsem, Hak, eder mi bilmem!
Ne bir derdime derman, ne bir üzüntüme teselli oldu
Duymadým bilemedim böyle bir lisan, ben ayrý dilden, o ayrý dilden konuþtu
Feryatlarý m, haz, sevinçlerim azap ona
El yanýnda melek, yalnýzken zebani can yakan
Bilmem ki, bu bedeller nasýl ödenecek
Be hey zalim, inadýn kime, yazýk ettin kendine
Ýbret sin, ibretlik sin cihana,
Ne yazýk ki , kimse, kimsenin edemiyor kaderine, müdahale
Doðru yoldan sapan, batar, bataða
Allah ayýrmazken kitabýnda kadýný erkeði, senin ne haddine be gafil
Mertliðin olmaz kadýný erkeði,
Baba demek, ata demek, bu nasýl atalýk, her aðzýný açýþýn, küfür, kafir
Dertlere bin dert de sen ekleme zalim, zalimlerin hakkýndan gelir Yaratan.
Yaralarým kanýyor, gönül atým kalktý Þah’a
Serzeniþi var, Yaratana,
O ne derse, yine de derim EYVALLAH
EMÝNNUR ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.