Onu nasıl anlatsam
Aslýnda kimselere benzemiyordu kimsede ona
Ona ulaþmak çok zordu yada kimse istemezdi
Merhabasýna selamýna nail olan ödül sayardý
Soðuk çok soðuk ve bir o kadarda sessiz sakindi
Ne zaman karþýlaþsak gözleri derin bir uzaklýk
O uzaklýkta bir uçuruma girerdik her ikimizde
Çok zaman geçti aradan ayni yerde ve çokça
Olmaz denilen oldu biz konuþuyorduk artýk
Ýnce dal gibi bir kadýndý ince yüzlü sarýþýnca
Buzdolabý diyordu çoðu çoðu yaban þeyler
Romanlar konuþtuk þiirler seslendirdik hep
Uzun çok uzun yürüyüþler yaptýk beraberce
Aþk dair ne varsa konuþtuk hiç gerek yokken
Ýkimizinde birincileri ikinciler vardý hayatta
O uzun konuþmalarda geçti hep pasaj parça
Çaylar yemekler yemeklerimiz uzun uzundu
Bir kere bana geldi bir tek kere çýlgýncaydý
Masum bir yaðmurdu yaðmakla yaðmamakta
Sisin bulutun þimþeklerin ortasýnda kalmýþça
Ve öyle sessiz öyle derin öyle hýrçýn bir baþýna
Yaðdý yaðdý fýrtýna oldu borana tipye dönüþtü
Aktý buzullarýn altýndan kayalarýn arasýndan
Güneþin sýyrýlýþýnda güne dikeldi kartalca
Ellerini ensesine kenetledi son bir nefeste
Birikti toparlandý yine bir buz parçasýna
Beni aldýðýn yere býrak dedi usulca sessizce
Bir kere geldi bana bir tek kere sonsuzca
Bir daha sözü edilmedi hiç konuþulmadý
Onun her þeyi vardý her kesi vardý herkes gibi
Hep yalnýzda yanýnda ne bir erkek ne kadýn
Ne bir avdý ne bir avcý karaya düþmüþ bir inci
Büyük derin bir denizdi uzaklarda buz kesmiþ
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.