*** Hüznün Haykırışları

Sol yaným sýzlýyor
Bir gözlerimden akýtýyorum yaþlarý,
Bir de yüreðimden.
Bu kadar mý insafsýzdýn?
Bu kadar mý vefasýz?
Tek suçum, sevmek miydi seni?
Üstelik de karþýlýksýz.
Sevgi mi dilenmiþtim senden?
Hanlar, hamamlar, yalýlar mý?
Ben mi dedim sana
“Gel de gir hayatýma” diye!
Niye?
Niye bu zulüm?
Bu acý niye?
Hüzünler diyarýna attýn beni
Gökyüzümde bir avuç mavilik kaldý.
Sað tarafýmda, hemen þuracýkta
Küçücük bir de pencere.
Parmaklýklar ardýnda kaldým
Ömrüm böyle geçecek bu “tecrit” de.

Renk renk ýþýklar yanýyor uzaklarda
Vakit sanki gece yarýsý
Keskin bir iyot kokusu.
Çektikçe çekiyorum ciðerlerime
Sahildeyim, oturmuþum bir bankta
Derin bir nefes alýyorum sigaramdan
Efkarlýyým bugün… Efkarlý..
Burada sen de olacaktýn, hani?
Hani gözlerime baka baka
Okuyacaktýn “Mona Roza”yý
Yalancý! .. Yalancý! .. Yalancý! ..
Ne güzel de söylüyor Muazzez.
“Arkadaþ…
Yollarýmýz ayrýlsa bile seninle arkadaþ”
Aðlamýyorum.
Aðlamayacaðým.
Gözlerimden akanlar mý?
Onlar “hüznün haykýrýþlarý”

Senin þehrinde her yol çýkmaz bir sokak
Her sokak lambasýnýn boynu bükük
Hanýmelleri kokusuz,
Güller.. Renksiz..
Hayat! Ýþte onu bilemiyorum
O zaten hepten belirsiz..

Dönüþ yolumu arýyorum
Bulamýyorum
Her yer birbirinin ayný sanki
Sevda mý?
Yalan mý?
Sen miydi yolum?
Sahi..
Ben hangi diyarlardan buralara geldim?



1.6.2009 Saat: 00.30

Neriman GÖK
Sosyal Medyada Paylaşın: