eh be gönül gönülsüz diyarlarda yaþamak sensizliðe atýlan bir kurþun gibi, sessizlik kavuruyor ortalýðý vurdumduymazlýðýn kahrýna inat, can çekiþen umutlar bal olamýyorlar sevdalara, susuz kalmak bile çölde ne ki yanýnda? bir avuç mutluluktu aslýnda hesabýna yazýlan yaþam da denilenin, meðerse sanýlanmýþ, sallanýyor hayaller yangýnlardan tahteravallilerde bir aþarýya bir yukarýya kaderin merkeziymiþ acý doðururken dokuz sancýlar sevenim yok anne diye haykýrýyor içimde ki ben yokluðunu bile bile, oðlunun gözleri yaþlý anne zamanýn çarmýhýna çakýlmýþ yalanlar, bitmesine ne kadar kaldý ki þuracýkta? belki bir kaç nefes, alýnan soluklar çaresizliðin endamý.. bana onu tek takip etmek kalýyor artýk, adresi belli sonsuzluðun eþigi ve ertesi, annemin, karþýlýksýz sevmenin yüreðinin mekaný þimdi...
(Berlin,14.11.2013)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.