Şehrim

Gece lacivert renkli bir ferâce
yýldýzlarla bezeli bir setrîye
ay ziyâsý öperken taþlarýný
asýrlýk bir huþu dolar sessizliðine
sýrtýmý okþarken kurulu tahtýn aðacý
iki melek dokunur
gülümseyerek açtýðým gamzelerime
gözlerimde neþenin ýþýltýsý
çocukluðum kokuyorum
yenilirken göz kapaklarým
ölümün üvey çocuðu olan uykuya
yýldýzlarla gözlerimi duruluyorum
rüyalarýn rengine boyanmak üzere
çocukluðumun koynunda uyuyorum


Siyah bir balçýk, bir kara tahta
sonra zihnim renk dolar
ruhum rüyalarýn ummanýnda
þehrimin nakýþlý taþlarýna
parmaklarý okþuyor ruhumun
dar sokaklarýndan uçuyorum
kaygýsýz ve korkusuzca
boynum göðe uzanýr
þehrimin minareleri gibi
sâdrým geniþler feraha erer
kubbeleri gibi memleketimin
nazlý uykularýn göðünde
uçuþuyor ruhum bir güvercin gibi
bir manastýrýn bahçesinde
zambak çiçekleri kokluyorum
bir aþýk, bir sevdalý gibi


Ýnsanlarý derin uykularda
ruhum cinleriyle hasbihal ediyor
büyüdüðüm sokaklarýnda
ruhum çocukluðumu görüyor
çocukluðum ruhumla oynaþýyor
ve bir meczup çýðlýðý
bekareti bozuluyor sessizliðin
ve uykum kerahat vaktinde
uykunun koynundan kalkýyorum
ölümün gri renginden soyunuyorum
renkler giyiyorum yaþam adýnda
beni þehrim doðuruyor
annem gibi sarmalayarak
taþlarýn kimyasý doluyorum
þiirin kazýndýðý yaþayan taþlar


Sonra sessizliðin sesi
ve þiir sustu
melekler sessizliði göðe çýkardý
her þey sustu ezan söz aldý
en güzelin ismi yankýlandý
memleketim
þehrim
kahverenkli sevdam
binlerce yýllýk taþlarým
güneþe doydu
þehrim önce beni doðurdu...


Orhan KANZA

’okunan vakitte...’

ferâce: bir arap giysisi.
setrîye:damlarda kurulan tahtlarýn etrafýna çekilen beyaz örtü. nâmahrem gözlerden korunmak için.
sâdr: göðüs.







Sosyal Medyada Paylaşın: