UMUT

Edebiyat þiirle baþlamýþtý ustam.
Ýlk sözleri sen yazmýþtýn.
Roman hikâyeler senden doðmuþtu.
O bir bilebilseydi kendisini.
Sen yazmýþtýn onu sen ustam.

Tut artýk yazýlanlarý,
Uçuþuyor sonbahar rüzgârýnda.
Ne kalleþmiþ bu yaþam.
Geçiyor salýnarak kendince.
Oysa onu sen yazmýþtýn ustam.

Biz neyiz ki solu aðrýyan kiþi.
Maddi âlemde yaþayan,
Hain ininde beraber olan,
Körpe bedene tapan,
Sen yazmýþtýn bilemedik ustam.

Hayallerim müebbette artýk.
Çentikler atarým duvarlarýna.
Üzülme sevende bir sevmeyende.
Hayat geçti bende yoruldum.
Sen anlýyorsun ya o yeter ustam.

Zaman haklý çýkaracak kimilerini.
Ben mi?
Bende anlatamam gerçeði.
Umudum mu?
Bitti benimde.
Tut yüreðimi,
Siz yaþadýnýz en güzelini.
Ya sizinle ya kendimle yaþarým.
Anlaþýlmak mý?
Senin gibi bende boþ verdim be ustam.
“”ACET””2013.11
Sosyal Medyada Paylaşın: