Düþünce Kartepe’ye gecenin son ayazý Hazan vurur bahçemi, yaprak topraðý gizler. Bülbül dalda dolaþýr, üstünde kalýr izi -- Son kuþlar da çekilir, tükenir dilde sözler -- Yýldýzlarla oynaþýr Körfezde Yakamozlar.
Hüzzamdýr þimdi zaman, teller ondan yaralý Boþuna geçmiþ hayat yýllar ondan yaralý Gidip de gelinmemiþ yollar ondan yaralý -- Söylenirken türküler, sen diye çalar sazlar -- Yýldýzlarla oynaþýr, Körfezde yakamozlar.
Otursaydým taþlara, engine dalsa gözüm Ýçimde bir zelzele, sana hasrettir özüm Ayaz kýþlara döner, bahar olmazsa yazým -- Gönlüme huzur verir içten bakýþan gözler -- Yýldýzlarla oynaþýr, Körfezde yakamozlar.
Ezan çiçeðimsin sen, karanlýða yol veren Saatleri durduran, sen diye aþký vuran Gündüzleri peþimden ardým sýra koþturan -- Açýlýr eller hakka, sabaha döner yüzler -- Yýldýzlarla oynaþýr Körfezde yakamozlar.
RABATLI her durakta mutlaka yazý vardýr Mevsim hazan olsa da elbet bir yazý vardýr Canandan ayrýlanýn içinde sýzý vardýr -- Açýlýr eller hakka, sabaha döner yüzler -- Yýldýzlarla oynaþýr Körfezde yakamozlar.
Ertürk DEMÝRCÝ-Ýzmit
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.