Neredesin Anne?

Karanlýk çöktü etrafa
Neredesin anne?
Geceye döndü kalbim
Yýldýzsýz,sahipsiz ve birazda
Sensiz…


Seni düþündüðüm an
Tüm yýldýzlar silindi gökyüzünden
O an sana bir dilek tuttum anne
Annem üzülmesin dedim yýldýzlara
Þayet sen üzülürsen anne
Yýldýzlarda aðlar,bende
Sonra elimi açtým gökyüzüne
Allah’ým annem üzülmesin dedim
Þayet sen üzülürsen anne
Sabaha eremem ben.

Gittiðinden beri her kapý zilinde
Her telefon sesinde sana koþtum anne
Belki bir gün dönersin diye
Bir kapý aralýðýndan bakýp þaka yaptým dersin diye
Yavrunu daha fazla bekletmezsin sandým.
Yanýldým anne
Kýzýn yine yanýldý.

Güneþi gören herkes
Tutmuþ annesinin ellerinden
En yakýndaki parka
Pikniðe gidiyor
Kimisi kaydýraða binmeye
Kimisi salýncaktan sallanmaya
En çokta bu koyuyor ya
’’herkes annesinin elinden tutuyor!’’
Oysa ben
Oysa ben
Sadece topraðýna sarýlabiliyorum.
Ne kadar da saygýsýzým
Sadece kendimden bahsediyorum
Hiç hal hatýr sormuyorum deðil mi anne?
Hiç nasýlsýn demiyorum?
Hep üzüntülerimi söyleyip yoruyorum seni.
Küçükken de böyleydim.
Her þeyin en iyisi en fazlasý bende olmalýydý.
Hiç deðiþmedim.
Belki bir gün döner
Yüzümü hatýrlayamazda
Beni böyle tanýrsýn diye.
Hoþ bunlarý anlatýyorum ama
Cevapsýz iþte
Gittiðinden beri
Yokluðuna sýðýndýðýmdan beri her þey cevapsýz hayatýmda
Sadece sorularý yaþýyorum
Onlarda hep eksik
Týpký her gün yanaðýma kondurduðun öpücükler gibi
Hep kýzardým ya sana
Sanki ne vardý ki
Öptüysen ne olmuþtu
Bak þimdi onlarý da özlüyorum
Oysa bir zamanlar sana neler söylerdim bir öpücük için
Tamamlasana hayatýmý
Neredesin anne?
Herkes mutluyken,kýzýnýn baþý derteyken
Yanaðýndan akan yaþ gözyaþýyken
Sineye çekmiþken her þeyi
Sen neredesin anne?

Sosyal Medyada Paylaşın: