Kalkýn uzaklaþalým bu gri gökyüzünden
Kaldýrýmlar batmasýn kalbimizin göðüne
Uçun kýsa ve özlü cümlelerle içinden
Þehrin gürültüsünden yayla türkülerine
Hücresine kan dolmuþ bir mahkumun ahýdýr
Bu dünya dediðimiz mavi ve soðuk nesne
Kovulmuþlar hükmünde þeytan ülke þahýdýr
Bilinmez nasýl cennet acep cehennem nere
Bir masaldýr söylenir yýllar ve yollar boyu
Aþk imiþ cihanda tek gerisi boþ laf imiþ
Þu duyup gördüðümüz aþkýn suyunun suyu
Onun meskeni rüya ya da belki kaf imiþ
Isýrsýn gözlerimiz bir yerlerden bu resmi
Kibirle oynayalým oyunumuzu artýk
Zaloðlundan kavidir egomuzun cüssesi
Oysa halimiz bitap üstbaþýmýz hep yýrtýk
Zamana iki yerden yaklaþýp toslayanlar
Birin içinden birin dýþarýdan ölürler
Dünya zemherisine aþk ile hohlayanlar
Ölmemek neymiþ belki sade onlar bilirler
Uzayalým göklere bulutlarla oynaþýp
Ondan bir ötesinde teslim olalým aya
Maðaradan çýkalým sular ile kaynaþýp
Eksik olan tamlanýr dileðimiz bir Hay’a
Eski akýllarýmýz þimdi yaya kor bizi
Yüksek sandýðýn alçak çukurdur dað dediðin
Eski aynada zaman emip gençliðimizi
Önüne koyar bizi ömür denen gediðin
Cümle cihan dâr olsa ona sýðmaz boynumuz
Böyledir nefis devi keloðlaný þah eder
Yýldýzsýz gökle dolu yenlerimiz koynumuz
Ah iþte böyle gelmiþ bu dünya böyle gider
@..
Þükrü Özmen