SEVGİLİYE VEDA
BÝR BENDE DEÐÝLÝM , SEN GÝDELÝ
BÝR GÜN GÜNEÞ DOÐMADI, ODAMA
PENCEREM AÇILMADI ,SENDEN SONRA
ODAM DAÐINIK, BEN YAPAYALNIZ
DOLABINDA BÝR ELBÝSEN KALMIÞ.
TENÝN KOKUSU SÝNMÝÞ ÜZERÝNE
ÖZLEDÝKÇE SENÝ KOKLUYORUM.
BÝR DE RESMÝN KALMIÞ DUVARDA
KARA GÖZLERÝNLE ,SEVECEN BAKAN
BEN HER BAKIÞIMDA, KARA GÖZLERÝNE
BÝR KADEH ÝÇKÝYÝ
SENSÝZ AMA SANA FON DÝP YAPIYORUM.
UMUTLARDA DÜÞLÜYORUM SENÝ.
GÖZLERÝNÝ,DUDAKLARINI,GÜLÜMSEMENÝ ANIMSIYORUM.
HEPSÝ AYRI BÝR MUTLULUK VERÝYOR BANA
YA SONRASI , SONRASI YÝNE HÜZÜN
ÝÇKÝNÝN SARHOÞLUÐU KAYBOLUYOR.
VE HER ZAMAN KÝ GÝBÝ ,
SENÝN SARHOÞLUÐUN KALIYOR BEN DE...
NESOCAN
(ARALIK_2005)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.